Kauai – The Garden Isle (2014)

Gezien het al van 2011 geleden was sinds we nog eens met zijn twee een mooie verre reis hadden gemaakt, en we hier echt ongelooflijk nog eens nood aan hadden, besloten we in begin van het jaar om er toch nog eens tussenuit te gaan met zijn twee. Na een beetje onderzoek van onze “droombestemmingen”, bleek dat vooral Hawaii veel meer te bieden had dan je op het eerste zicht zou vermoeden. Tot voor kort dachten we, net zoals iedereen waarschijnlijk, dat Hawaii draait rond palmbomen en parelwitte stranden. Niets bleek minder waar, en zelfs mijn uitgebreide onderzoek kon ons niet voorbereiden voor wat ons te wachten stond.

De eilanden van Hawaii zijn een ongelooflijke plaats, waar rond elk hoekje een nieuwe verrassing schuilt. Hoewel de meeste eilanden niet geweldig groot zijn, volstaat het om enkele kilometertjes af te leggen om weer in een totaal nieuwe wereld terecht te komen. Elk eiland heeft zijn eigen karakter, maar elk eiland op zich biedt al meer dan we ooit voordien hebben ervaren op een andere reis. In onze rondreis hebben we de 4 belangrijkste eilanden van de keten bezocht, zijnde Kauai, Maui, Hawaii en Oahu. We hebben daarom ook besloten aan elk van deze eilanden een album te wijden, en bijgevolg ook een post op deze blog. Om deze serie op gang te trappen, beginnen we met Kauai, “The Garden Isle”.

Dag 1 (15/03/14): Aankomst te Kauai

Ondanks het feit dat Hawaii bijna aan de andere kant van de wereld is gelegen, viel onze heenreis eigenlijk best mee. Na een korte vlucht naar London, en daarna een rechtstreekse vlucht naar Los Angeles in de nieuwe A380 van British Airways, konden we daar alvast even overnachten alvorens door te vliegen. Dankzij een flinke portie jetlag viel het ons niet al te zwaar om vroeg op te staan om door te reizen naar Kauai. Kauai is een relatief klein, en totaal niet toeristisch eiland, maar met een prachtige natuur die er weelderig tiert door de frequente neerslag (vandaar de bijnaam “The Garden Isle”). Omdat de 11 uren tijdsverschil toch een beetje op ons wogen, hebben we de eerste dag niet veel meer gedaan dan wat genoten van onze prachtige resort, de Kauai Marriott Resort in Lihue.

Dag 2 (16/03/14): Na Pali Coast

Na een veel te korte nacht (dankzij de jetlag), besloten we om handig gebruik te maken van het feit dat we vroeg wakker waren, en al meteen de zwaarste trektocht te ondernemen die op onze planning stond. De Na Pali Coast is eigenlijk een serie kliffen van circa 1000 meter hoog in het uiterste westen van het eiland. Deze kust is eigenlijk volledig ontoegankelijk, en kan enkel via boot of te voet bereikt worden. Wij besloten dit prachtig natuurwonder langs boven (via het zuiden) te gaan verkennen. Om hier te geraken moesten we eerst voorbij de Waimea Canyon rijden, maar hierover meer op Dag 4. Vooraleer we aan onze trektocht begonnen, kregen we alvast een klein voorsmaakje in de vorm van Kalalau Lookout.

Daarna begonnen we dan aan onze trektocht: de Nu’alolo Trail. Een 13 kilometer lange trektocht (retour) door de bossen, heuvels en kliffen van de Na Pali kust. De eerste helft van de tocht liep lekker bergaf door een dicht begroeid bos. Na circa 3 kilometer trok plots het hele landschap open, en begonnen we meer zicht te krijgen op de omliggende heuvels. Daarna begin je steeds meer en meer zicht te krijgen op de kust, en de omliggende kliffen. Het laatste stukje loopt steil bergaf door glibberige moddergeulen en over smalle (30cm brede) heuvelruggen, je krijgt er echter wel een prachtig schouwspel aan kleuren voor terug. Het pad eindige in Lolo Vista, het uiteinde van de klif, nog zo’n 650 meter boven de oceaan. Hieruit kan je dan verscheidene andere kliffen van de Na Pali kust achter elkaar zien uitsteken. De terugweg is van een heel ander kaliber, waar de heenweg bestaat uit 600 meter dalen en 100 meter klimmen, is dit nu natuurlijk omgekeerd. Deze constante steile klim maakt de terugweg loodzwaar, en heeft er dan ook voor gezorgd dat we doodop aankwamen, maar het was wel het mooiste wat ik ooit met eigen ogen heb gezien.

Dag 3 (17/03/14): Oost- en noordkust

Aangezien de beentjes best moe waren van de vorige dag, vonden we het de ideale moment om de oostkust en de noordkust van het eiland te gaan verkennen. Onze eerste stop was hier de indrukwekkendste waterval van het eiland: de Wailua Falls.

Onze volgende halte was de Kilauea Lighthouse, een vuurtoren op het einde van een landtong, waar de woeste turkoise oceaan tegen de rotsen opbeukt.

Daarna trokken we richting Queen’s Bath, waar we na een korte wandeling aankwamen op een stukje woeste rotskust. Hoewel Queen’s Bath in de zomer een aanlokkelijk rustige getijdepoel is, was hier in de lente niet veel van te merken. Talloze enorme golven maakten de getijdepoel tot één kolkende, schuimende massa.

Vervolgens ging onze tocht langs Hanalei Valley, waar al eeuwen lang de traditionele Taro gekweekt wordt, om daarna aan te komen aan Hanalei Beach, hét surfparadijs van Kauai.

Onze tocht eindigde in het uiterste noordwesten, aan Ke’e Beach, waar de weg ophoudt en de Na Pali kust begint.

Dag 4 (18/03/14): Waimea Canyon

In het westen wordt het eiland gedomineerd door Waimea Canyon die zelfs de Grand Canyon doet verbleken, misschien niet qua schaal, gezien hij “maar” 900 meter diep is en 20km lang, maar wel qua kleurenpracht. Verder naar het noord-westen eindigt deze bergketen abrupt in de Na Pali Coast. Dit plateau ligt dan weer aan de voet van Mount Wai’ale’ale, één van de natste plaatsen ter wereld, en bedekt met moerassen. Dat was dan ook het initiële doel van onze daguitstap: een wandeling naar deze moerassen via de Pihea Swamp Trail. Het gevolg laat zich al raden: het regende pijpenstelen, en we hebben onze poging na circa 2,5km moeten afbreken omdat het te gevaarlijk werd op de steile, glibberige hellingen te klauteren.

Na rechtsomkeer gemaakt te hebben, besloten we onze kansen maar te wagen in de Waimea Canyon zelf. Dankzij de extreme microclimaten op Kauai, scheen hier de zon volop, hoewel dit maar 5km verwijderd is van de moerassen van Wai’ale’ale. Ons doel: de Waimea Canyon Trail, een pad langs de rand van de canyon, die abrupt eindigt aan de bovenkant van de Waipo’o Falls, een 250 meter hoge waterval die vlak voor je voeten de diepte induikt. Hoewel dit pad relatief steil was, had het hier duidelijk al lang niet meer geregend, en lag dit pad er prima bij, terwijl je onderweg getrakteerd wordt op prachtige zichten in de canyon (zoals ook de foto bovenaan deze post).

‘s Avonds besloten we, moe maar voldaan, om toch nog maar eens een blik gaan te werpen aan Pu’u O Kila Lookout, de start van de Pihea Swamp Trail. En tot onze grootste verbazing was de regen en mist opgetrokken, en werden we alsnog verwend met een laatste, prachtige blik op de Na Pali kust vanaf het verste punt in de Kalalau vallei. Bovendien kregen we op de terugweg, op onze laatste dag in Kauai, nog een prachtige zonsondergang te zien boven het naburige Niihau (the Forbidden Isle).

Achteraf bekeken, vonden we beiden dat Kauai het hoogtepunt van onze reis was. Vooral de prachtige natuur, en het ongelooflijk rustige karakter van dit eiland lagen ons echt. Maar dit wil vooral niet zeggen dat de rest saai was 😉 Hier is alvast mijn selectie uit de circa 1700 foto’s die we op slechts 3 dagen tijd hebben geschoten op, wat voor mij en Claudia althans, de mooiste plek ter wereld is. Ik hoop tegen volgende week het verhaal verder te zetten met het 2e eiland, Maui.